जिणे झाले मज
कुसळाची शेज
डोळ्यातली नीज
उपवली.
तुझे बरे देवा,
वेगळी रुक्माई
मागतही नाही
पोटगीला.
मिळवणे सोपा
वैकुंठीचा पास
शाळेत प्रवेश
अवघड .
वाजतात कानी
देणग्यांच्या घंट्या
तुला काय संट्या
पोर ना बाळ.
मागे पुढे नाही
रडणारे कोणी
उभा शुंभावाणी
म्हणून तू.
No comments:
Post a Comment