बीज धरे मूळ

बीज धरे मूळ
सांगावे न लागे
येई वर वेगे
भुईतून.

मनातली खुशी
दिसे मुखावर
आंब्याला मोहोर
बोले वारा.

उठे वेदनेने
ज्याच्या पोटी झोंब
त्याच्या ओठी बोंब
आपसूक.

गळोनिया पडे
शेंदराची खोळ
अंगधरी बळ
अंगचेच.
Labels:

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)